ΑΝ ΗΤΑΝ ΟΛΑ... ΑΛΛΙΩΣ
Αν δεν είχαμε
μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα και περιμέναμε να βγει ο ήλιος από τη δύση...
Πόσος χαμένος χρόνος, αλήθεια!
Αν δεν χαμογελούσαμε, με κείνο το ηλίθιο χαμόγελο, σ’ αυτόν που ερχόταν
καταπάνω μας μ’ έναν σουγιά...
Λέγαμε, αποκλείεται! Άλλη θα είναι η πρόθ..
ΒΑΡΚΑΡΙΣΣΑ ΤΗΣ ΧΙΜΑΙΡΑΣ
Κάποιο σταχτί
απόγευμα του Σεπτέμβρη ήρθε κοντά μου, εκεί που χάζευα στα παρτέρια της αυλής,
μου χάιδεψε το κεφάλι και μου είπε:
«Τα λουλούδια μεγαλώνουν με τα τραγούδια των πουλιών». Ήμουν δεν ήμουν οχτώ
χρονών.
Ύστερα μπήκε μέσα, άνοιξε το ραδιόφωνο κι έκλεισε την π..
Η ΜΠΟΡΑΤην «κυρα-Σοφία» τη γνώρισα σ’ ένα χωριό της Κρήτης,
μικρό παιδί εγώ τότε, γύρω στα 1950.
Θυμάμαι πόσο όμορφη μου φαινότανε τότε.
Θυμάμαι που, όταν άπλωνε τα ρούχα στα σκοινιά, έμοιαζε σαν να χόρευε παράξενους
χορούς.
Κι όταν άρχιζε το τραγούδι στο σιδέρωμα, όλα γίνονταν αλλιώτικα..
ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΟΥΝ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ
Όσοι βρίσκονται στην άκρη
του γκρεμού, συνήθως, ψάχνουν από κάπου να πιαστούν. Ψάχνουν ένα χέρι, μια
φωνή, μια προσδοκία, μια ελπίδα εξ ουρανού, μια ψευδαίσθηση έστω, ένα νεύμα,
που να τους καλεί σε μια ανοιχτή αγκαλιά.
Οι περισσότεροι. Γιατί υπάρχουν και πολλοί πο..
ΜΙΑ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΦΥΓΗ
Πάντα ήθελα να
φεύγω.
Να πετάει η ψυχή μου σαν τα πουλιά.
Να νιώθω τη γλύκα μιας ατέλειωτης φυγής.
Όχι να φεύγω γι’ άλλους τόπους.
Από την ίδια τη ζωή μου να φεύγω.
Να ρίχνω τα «στοπ» στον δρόμο μου.
Να γκρεμίζω τις πινακίδες που σηματοδοτούσαν διαδρομές. Να πατάω στις
..
ΜΙΑ ΠΑΡΑΓΚΑ ΓΙΑ Τ'ΟΝΕΙΡΟΚαμιά φορά στο
ζόρι ακόμα και η αυταπάτη μπορεί να χρησιμέψει σαν πρόχειρο σωσίβιο…
Η δεκαοχτάχρονη Τούλα ξεκινά από ένα χωριό της Ηπείρου με ελπίδες και
προσδοκίες.
Όλα δείχνουν ότι ο ήλιος λάμπει επιτέλους για τη νέα γυναίκα.
Ο έρωτάς της με τον Άγγελο, έναν υπέροχο νε..
ΟΙ ΚΑΡΓΙΕΣ
Η Ιβανή, η Σανωτία, η
Ατόπη, η Φιλίνα κι η μικρή Γιασώ ήταν ένα σμάρι κάργιες! Ένα σμάρι μαυροπούλια,
που τη νύχτα φώλιαζαν στα κυπαρίσσια κι έλεγαν ανθρώπινες ιστορίες για να τις
παίρνει εύκολα ο ύπνος.
Ένα σμάρι μαυροπούλια. Πέντε κάργιες, που έκαναν
αμέτρητους κύκλους μέσα στ..
Σ' ΕΝΑ ΓΥΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
«Έχεις σκεφτεί, έχεις
αναλύσει τι είναι αυτό που μας συμβαίνει; Γιατί νιώθουμε τόσο έντονα την ανάγκη
ο ένας του άλλου;»
«Έχεις προσέξει ποτέ ένα ζευγάρι γλάρων, όταν
πετούν ανέμελα στον ουρανό;
Πετούν αργά-αργά, πλησιάζει ο ένας στη φτερούγα
του άλλου, αγγίζονται,..
ΣΑΝ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ ΛΙΑΚΑΔΑ
Είναι μερικοί άνθρωποι που δεν μπόρεσαν ποτέ να διαβάσουν
το μυστικό σημείωμα που άφησε μέσα τους ο Θεός.
Δεν είχαν το απαιτούμενο φως για να το διαβάσουν.
Και τ’ άφησαν διπλωμένο να κιτρινίζει σε ένα κρυφό συρταράκι της ψυχής τους.
Είναι μερικοί άνθρωποι που, ότ..
ΣΚΙΣΜΕΝΟ ΨΑΘΑΚΙΈνα
μικρό ψαροκάικο είναι η ζωή μου. Ένα μικρό, φθαρμένο ψαροκάικο που έχει
σμαραγδιά φεγγάρια στο κατάρτι του κι έναν ξεσκούφωτο ήλιο αληταρά για
τιμονιέρη. Ένα ψαροκάικο δίχως ρότα.
«Πού πάμε, καπετάνιο;» με ρωτάει ο τιμονιέρης
και μου κλείνει το μάτι.
«Όπου πάν’ τα κύματα!»..
ΣΤΟ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙ ΤΗΣ ΟΥΤΟΠΙΑΣ
Έχω γνωρίσει στη
ζωή μου αρκετούς ανθρώπους που έψαχναν απεγνωσμένα την ελευθερία της ψυχής
τους.
Πέρασαν βουνά, θάλασσες και ποτάμια, μοναχικοί καβαλάρηδες πάντα, εραστές μιας
χίμαιρας που την είχαν βαφτίσει ελευθερία.
Αυτού του είδους οι άνθρωποι μοιάζει να ψάχ..
ΣΤΟΝ ΙΣΚΙΟ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝΛένε πως ο κατήφορος έχει μόνο αρχή.
Λένε πως, όταν φτάσεις ως την άκρη του γκρεμού και δώσεις τη βουτιά, φταίει το
κεφάλι σου που δεν σε κράτησε.
Και στο τέλος, αν κάποιος άλλος σου κατάφερε την τελική σπρωξιά, δικός σου
καλεσμένος ήταν. Παρεάκι σου.
Μόνο που, όποιοι ..
Χρησιμοποιούμε cookies για να διασφαλίσουμε ότι θα σας προσφέρουμε την καλύτερη εμπειρία στον ιστότοπό μας. Αν συνεχίσετε χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις σας, θα υποθέσουμε ότι είστε ευτυχείς να λάβετε όλα τα cookies στον ιστότοπο του dimikriteio.gr. Ωστόσο, αν θέλετε, μπορείτε να αλλάξετε τις ρυθμίσεις cookie ανά πάσα στιγμή.