ΛΕΩ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ

ΛΕΩ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ

Η μικρή Ζωή αφήνει το κόκκινο μπαλόνι της να φύγει από το χέρι της και να πετάξει μακριά. Το μπαλόνι πετάει ψηλά στον ουρανό, βλέπει την πόλη, τα βουνά και τα ποτάμια, ανεβαίνει ακόμη πιο ψηλά, βλέπει τ’ αστέρια, τον πλανήτη, βιώνει τις εποχές κοιτώντας τα σύννεφα ν’ αλλάζουν χρώμα και υφή, μέχρι την στιγμή που χαμηλώνει και ξεκουράζεται στο χορτάρι ενός λιβαδιού. Μια τρυφερή αλληγορία για το ταξίδι της ζωής και το τέλος της.