ΤΑΞΙΔΕΨΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ

ΤΑΞΙΔΕΨΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ

Στην άκρη της πόλης, αποµονωµένο και σιωπηλό, στέκεται το χάρτινο σπίτι. Σ’ αυτό το σπίτι δεν κατοικούν άνθρωποι, παρά µόνο χαρτιά. Ο καλύτερος φίλος τους είναι ο άνεµος.

Μια µέρα, ένα µικρό χαρτί βρέθηκε καθισµένο στο περβάζι του ανοιχτού παραθύρου. Ο άνεµος, που είχε κοιµηθεί δυο ολόκληρες µέρες και ξύπνησε φρέσκος φρέσκος, µόλις το είδε το ρώτησε:

"Τι κάνεις εδώ, µικρό χαρτί;"

"Βλέπω τον κόσµο".

"Ποιον κόσµο;"

"Αυτόν που είναι έξω από το παράθυρο".

"Μα αυτό δεν είναι κόσµος!"

"Δεν είναι; Και πού είναι ο κόσµος;"

"Μπορώ να σε ταξιδέψω και να τον δεις, αν µου το ζητήσεις!"

"Σ’ το ζητάω. Θέλω να γνωρίσω τον κόσµο!"